Geloven met de allerkleinsten

Ons jongetje is inmiddels al weer ruim 5 maanden en gaat steeds meer dingen begrijpen. De vraag komt dan ook vaker bij me op hoe we hem al iets van de Heere kunnen laten zien. Hij is natuurlijk nog erg klein, maar toch geloof ik dat wij als ouders ook op deze leeftijd al iets kunnen betekenen voor onze kinderen.

* Een bemoedigend verhaal

Ik begin even met een bemoedigend verhaal. Soms kun je je namelijk afvragen of alles wat je doet wel echt nut heeft en of het allemaal niet een beetje overdreven is. Maar als deze vraag bij me boven komt dan denk ik aan het waargebeurde verhaal wat ik een keer heb gehoord. Er was een vader die heel vaak voor zijn kleine dochtertje een bandje afspeelde waarop de Bijbel werd voorgelezen. Heel veel mensen vonden dat vreemd want ze kon er toch niets van begrijpen, ze was nog veel te klein. Toen ze volwassen was ging ze naar een Bijbelschool waar ze veel Bijbelteksten hoorde en moest leren. Op een keer zei ze tegen haar vader dat ze het niet zo moeilijk vond om die teksten te onthouden, omdat het net leek of ze ze vroeger allemaal al eens eerder had gehoord…

* Bidden
Wat we kunnen doen voor onze kleintjes is: bidden! Heel belangrijk: een krachtig gebed van een rechtvaardige brengt veel tot stand. Ik ben zelf soms met van alles en nog wat druk en dan vergeet ik vaak dat gebed het krachtigste wapen is in onze strijd...We kunnen niet alleen voor hen bidden, maar ook met hen bidden. Wij bidden bijvoorbeeld altijd hardop met ons zoontje als hij in zijn bedje ligt voordat hij gaat slapen.

* Veel liefde geven
Wij moeten onze kinderen op zoveel mogelijk manieren onze liefde laten zien op een manier die bij hen past. We kunnen vaak tegen ze zeggen dat we heel veel van hen houden, met ze spelen, hen aandacht geven en lekker vaak knuffelen. (Als ze dat tenminste leuk vinden, die van ons gelukkig meestal wel:-)). 

* Onze tijd geven
Alles wat ik in dit stukje noem kost tijd. Het is zo belangrijk dat wij bereid zijn om onze kleintjes tijd te geven! Hoe vaak zijn we niet met andere dingen bezig? Maar kinderzielen zijn zo kostbaar! Kinderen zijn niet zomaar iets: 'Zie, kinderen zijn het eigendom van de HEERE, de vrucht van de schoot is Zijn beloning.'(Psalm 127:3) Pas las ik in een boek over opvoeding over een moeder met visie: 'Zij kijkt verder dan de luiers en al het werk dat het opvoeden van kinderen met zich meebrengt. Wanneer zij haar baby in de armen houdt, ziet ze een goede jongeman voor zich die met God wandelt.' Is dat onze tijd niet waard?

* Een voorbeeld zijn
Het is belangrijk dat onze kinderen, hoe klein ook, aan ons zien dat wij veel van de Heere houden en Hem willen dienen. Zien onze kinderen ons bidden, zingen, liefhebben? Zien ze dat we tevreden zijn en dat we diep van binnen rust hebben? En zien ze dat mama veel van papa houdt en hem respecteert? Ik weet dat we hierin niet perfect zijn, dat ben ik ook niet. Er zijn dagen dat ik moe ben en er zijn dagen dat ik me helemaal niet zo opgewekt voel. En dan verloopt alles echt niet vlekkeloos. Maar we mogen God elke dag vragen om hulp. Waarschijnlijk hebben heel kleine kinderen ook nog niet alles in de gaten (misschien wel meer dan we denken...) Toch is het goed om ons hiervan bewust te zijn. Kinderen kijken naar ons en doen ons na. Ons voorbeeld heeft een grote invloed op wie ze uiteindelijk zullen worden.

* Het Evangelie vertellen
Mijn man en ik vertellen Kaleb regelmatig het Evangelie. We vertellen dan eenvoudig hoe we door de Heere Jezus gered kunnen worden. Gewoon als hij bij ons is of als we met hem rondlopen.

* Bijbelkwartiertje
Elke morgen houd ik met Kaleb Bijbelkwartiertje. Dan zet ik hem in zijn wipstoel en lees ik hem eerst een stukje voor uit de Bijbel. Natuurlijk kan ik prima voorlezen uit een kinderbijbel,  maar toch kies ik tijdens dit moment voor het lezen uit de 'gewone Bijbel'. (Even tussendoor: ik heb op dit moment ook nog niet echt een heel mooie kinderbijbel in huis. Dus: als je dit leest en je weet een mooie kinderbijbel zou je dat dan even onder dit berichtje bij de reacties willen zetten? Dat zou ik fijn vinden!) De reden dat ik kies voor de 'gewone' Bijbel is dat ik die het mooist en krachtigst vind overkomen. Ik geloof ook dat hoe jonger de kinderen het Woord van God horen hoe sneller ze het zullen gaan begrijpen en er aan zullen wennen. Als ik voorlees leg ik ook dingetjes aan hem uit. Na het lezen ga ik voor hem bidden en meestal bid ik dan ook specifiek voor dat wat ik in net heb gelezen uit de Bijbel. Hierna zing ik met de gitaar een aantal liedjes voor hem. Om eerlijk te zijn weet ik niet zo goed wat het hem zegt en doet. Zo’n kleintje begrijpt dat toch nog niet? Toch geloof ik wel dat de Heere het wil zegenen. Kaleb vindt het in ieder geval fijn: alleen al dat stukje aandacht. Hij zit me meestal aan te kijken alsof hij alles helemaal begrijpt ;-). Bovendien is het voor mezelf ook fijn, want ik neem op dit moment zelf ook de rust om een stukje hardop uit de Bijbel te lezen. Tot nu toe lukt het nog om het bijna iedere dag te doen, ik hoop dat ik dat ook in de toekomst vol blijf houden.

* Woorden van genade spreken
Vriendelijke woorden bepalen de sfeer van een heel huishouden. Wat is het mooi als er genadige woorden uit onze mond komen. Tijdens het voeden, verschonen en op vele andere momenten kunnen we opgewekte, vriendelijke en liefdevolle woorden spreken.

* De sfeer in huis
In een artikel van de Gezinsgids werd gezegd dat heel jonge kinderen al op een positieve manier kunnen wennen aan een 'godsdienstige sfeer.' Denk bijvoorbeeld aan Bijbellezen aan tafel, gesprekken (evt. met de andere kinderen erbij) waar de kleintjes bij zitten, eindigen met gebed enz. En wat voelen en zien de kleintjes om zich heen? Is er rust en vrede in je huis? Een liefdevolle werkwijze van een moeder zorgt voor een liefdevolle atmosfeer in huis.

* Gehoorzaamheid oefenen
Een baby/kind moet leren dat het een individu is dat onder gezag staat van God en de ouders. Ik las in 'De weg naar het kinderhart' van Tedd Tripp dat dit de belangrijkste les is in de fase van baby tot kleuter. Daarom is het ook belangrijk dat het, hoe jong ook, gehoorzaamheid leert. Ik vind dit wel een lastig punt: wat begrijpt mijn zoontje nu wel en wat niet? Wat gebeurt expres en wat per ongeluk? Ik merk wel dat het eigen willetje steeds meer boven begint te komen. Wij zijn nu zelf vooral bezig met het rustig uitleggen (zonder boos te zijn!) van wat wij als ouders willen. Vervolgens doen we dat voor en oefenen we dat. Soms trappelt Kaleb heel hard met zijn beentjes op het aankleedkussen en dat is best wel onhandig. We leggen dan zijn beentjes stil en vertellen hoe het moet.

Om eerlijk te zijn was het schrijven van dit stukje ook meteen weer een goed 'opfrissertje' voor mezelf. Ik schiet in veel dingen te kort en ik besef heel goed dat wij onze kinderen niet zelf kunnen redden...Maar de Heere weet wel wat we verlangen voor onze kleintjes. Hij kent het verlangen van ons hart. En ik ben zo blij en dankbaar dat wij een genadige God hebben Die ons wil helpen en steunen in het moederschap. Die dwars door onze fouten heen Zijn volmaakte plan volbrengt. Het is goed om ook hierin te hopen op Hem. De Heere Jezus zegt Zelf:

'Hebt u nooit gelezen: Uit de mond van jonge kinderen en van zuigelingen hebt U voor Uzelf lof tot stand gebracht?' (Mattheüs 21:16)