Toch kan het regelmatig gebeuren dat je helemaal niet dankbaar bent. Allerlei vragen of verdrietige en moeilijke gebeurtenissen kunnen het zicht op dankbaarheid vertroebelen. Dan kan het helpen om heel bewust alle dingen waarvoor je dankbaar bent in herinnering te roepen zodat er weer meer plaats voor dankbaarheid en blijdschap in je hart komt.
Op een bijbelschooldag van een paar maanden geleden noemde een leraar twee mooie manieren om dit in de praktijk te oefenen.
Als eerste noemde hij het aanleggen van een dankbaarheidsschrift. Dit lijkt een beetje op het dankbaarheidslijstje waarover Ann Voskamp schrijft in haar boek 'Duizendmaal dank.' In het schrift schrijf je elke dag iets op waarvoor je dankbaar bent. Het mag van alles zijn. Er is alleen wel een belangrijke spelregel: je mag ieder dankpunt maar èèn keer opschrijven en op een andere dag niet nog een keer gebruiken. Zo blijft dankbaarheid niet zomaar iets algemeens, maar leer je heel bewust te kijken naar de geschenken die je iedere dag krijgt en geef je ze een naam.
De tweede manier is een oefening die er op lijkt. Je kunt dit samen met je kinderen doen, bijvoorbeeld in de auto. Bij deze oefening noem je om de beurt iets op waarvoor je dankbaar bent. Ook hier geldt dat iets wat al genoemd is niet nog een keer genoemd mag worden. Degene die het langst dankbaarheidspunten op kan noemen, heeft gewonnen. Je kunt dit spelletje ook spelen zoals 'Ik ga op reis en ik neem mee...' Je zegt dan: 'Ik ben dankbaar voor....' De volgende herhaalt dan wat er door de anderen is gezegd en voegt er een nieuw dankpunt bij zodat de lijst om te onthouden steeds langer wordt.
De leraar vertelde dat als ze een heel stuk moest rijden in de auto de kinderen wel eens een beetje gingen ruziën op de achterbank. Doormiddel van deze dankbaarheidsoefening stopten de kinderen met ruziën en ontstond er weer een fijne sfeer!
