vrijdag 29 mei 2015

Help, ik moet nog zoveel doen! (met handig schema)

 
 
Heb je soms ook het idee dat je nog zoveel moet doen en dat je nooit klaarkomt? Op zich heeft iedereen dat denk ik wel eens, maar het wordt vervelend als het je echt helemaal gaat beheersen. Dan merk je plotseling dat je tijdens je stille tijd totaal je aandacht er niet bij kunt houden en er allerlei gedachten door je hoofd heen dwarrelen. Of je merkt dat je een beetje gejaagd en vluchtig bent in je werk, dat je gaat piekeren of dat je niet meer zo lekker kunt slapen:  
Een tijdje geleden heb ik zelf zo'n periode gehad en ik vond het helemaal niet leuk. Ik had het idee dat ik nooit klaar was en ik had altijd een heel ontevreden gevoel. Nu gaat het gelukkig veel beter! Een van de dingen die mij echt hebben geholpen is een avond met Theo Visser die mijn man en ik ongeveer een jaar geleden hebben bezocht. Het thema was: 'Hoe houd ik al die ballen in de lucht?' Dat was precies  ook een beetje wat ik me toen afvroeg: hoe houd ik dit allemaal vol en is het wel de bedoeling dat ik dit allemaal doe? Ik ben nog steeds erg dankbaar voor het hele handige schema wat we toen aangereikt kregen. Dankzij dat schema kreeg ik weer een beetje overzicht in mijn taken en ook kreeg ik meer helder wat echt belangrijk was en wat minder belangrijk. Ook hielp het me om bepaalde dingen los te laten. Misschien is het goed als je dit schema ook eens invult voor jezelf. Ga er een keertje even voor zitten: het kan echt heel verhelderend werken! Ook als je het nog geen eens echt heel erg druk hebt is het goed om het eens in te vullen zodat je inzicht krijgt in wat echt belangrijk is en wat minder of niet belangrijk. Toen ik het schema op internet opzocht bleek het nog best wel bekend te zijn, dus misschien ken je het wel. Het ziet er zo uit:


Hieronder zal ik uitleggen hoe je het schema heel eenvoudig in kunt vullen voor jezelf.
Je pakt een wit papier en dan teken je een grote plus, zodat je de vier bovenstaande vakken krijgt. Bovenaan schrijf je urgent en  niet-urgent en links niet belangrijk en belangrijk, zoals hierboven in het schema. Even voor de duidelijkheid: het woord urgent is meer gericht op dingen die (snel) moeten gebeuren en het woord belangrijk heeft meer te maken met de waarde die je aan bepaalde dingen geeft. Dan ga je het schema vak voor vak invullen.

Het eerste vak: DOEN. NU!
Belangrijk en urgent (links bovenaan)
Hier schrijf je je taken en dingen die gewoon elke dag of een keer in de zoveel tijd moeten gebeuren. Ze zijn belangrijk en urgent. Stille tijd houden, koken en huishouden zijn dingen die je elke dag moet doen. Zet er steeds tussen haakjes achter hoeveel tijd je aan elk iets wil besteden. Je mail, een Bijbelstudie, boodschappen, vrijwilligerswerk, of een vrouwenmorgen zijn dingen die je niet elke dag hoeft te doen maar wel belangrijk en urgent kunnen zijn. Zet daar dan achter welke dag het is en hoeveel tijd je er mee kwijt bent.

Het tweede vak:  DOEN. INPLANNEN!
Belangrijk maar niet urgent (rechts bovenaan)
Hier schrijf je de dingen op die niet urgent zijn, maar wel (erg) belangrijk voor jou. Dit zijn vooral de dingen die te maken hebben met je persoonlijke gaven en talenten die de Heere je heeft gegeven. Het is ook heel goed om hier voor te bidden. Wat vind je fijn om te doen, wat is belangrijk voor je, wat past bij je en hoe kun je je gaven gebruiken? Denk aan dingen als lekker even een rondje lopen, met een vriendin afspreken, gesprekken voeren, lezen, bakken of muziek maken. Ik denk bijvoorbeeld ook aan een kaartje sturen naar mijn adoptiekindje of een lange mail sturen naar mijn vriendin die in een ander land is. Het is heel belangrijk dat je deze dingen doet, maar ze hoeven niet direct te gebeuren. Daarom plan je ze ook in. Zet achter elke taak welke dag en hoeveel tijd je hieraan wilt besteden.

Het derde vak: NIET DOEN. DELEGEREN
Niet belangrijk maar wel urgent (links onderin)
Hier komen de dingen die niet belangrijk voor jou zijn maar wel urgent. Met andere woorden: dingen die eigenlijk niet bij je passen, maar die wel moeten gebeuren. Het is de bedoeling dat je deze dingen zo veel mogelijk probeert te delegeren. Best wel moeilijk, want voor je idee wil je anderen natuurlijk helemaal niet met jouw dingen opzadelen ;-(. En bovendien zijn ze ook nog eens urgent, dus ze moeten wel gebeuren. En dat maakt het lastig om ze lost te laten. Toch heb ik ervaren dat het heel goed is om dit te doen. Want als je in dit vak taken loslaat, kun je de taken waar de Heere je echt voor roept veel beter en completer uitvoeren! En dat geeft veel meer rust en tevredenheid. En bovendien: soms sta je echt nog verrast als je bepaalde dingen aan mensen vraagt. Dan merk je ineens dat ze het heel leuk vinden om die taak van je over te nemen of om iets voor je te doen! Mijn moeder haalt nu bijvoorbeeld vaak even de voeding voor mijn zoontje als ze toch in die winkel is. Dat scheelt mij veel tijd omdat ik lopend naar de winkels moet omdat ik geen auto heb en mijn zoontje nog niet op de fiets kan. En misschien is het toch tijd dat je eens uit die ene commissie stapt omdat die wel heel urgent is, maar eigenlijk helemaal niet zo bij je past en iemand anders dat ook prima kan doen. Dat heb ik ook een paar keer gedaan en achteraf gezien vond ik het toen een beetje moeilijk, maar het was wel goed. En wie weet kun je dan veel meer tijd vrijmaken voor dingen die echt belangrijk of urgent zijn voor jou, zoals stille tijd of je gezin. (Ik noem zomaar even wat..;-)).

Het vierde vak: NOOIT DOEN. NIEMAND.
Niet belangrijk en niet urgent (rechts onderin)
Dit vak noem ik mijn prullenbak ;-). Ik vind dit ook een heel moeilijk, maar ook een ontzettend goed vak! Als jij het te druk hebt en daardoor bijv. geen rust  hebt in je stille tijd dan denk ik echt dat er dingen zijn in je leven die je in de prullenbak moet doen. Dus denk er biddend over na: welke dingen kan ik in dit vak zetten en moet ik echt loslaten? Waarschijnlijk zal je van een aantal taken gaan inzien dat ze eigenlijk helemaal niet zo belangrijk en urgent voor je zijn dan dat je misschien eerst wel dacht. Wat je in dit vak ook kunt doen is dat je een gedeelte van de tijd die je aan iets geeft schrapt. Toen ik dit schema een tijd geleden invulde weet ik nog dat ik heel vaak op mijn mail keek en dat ik besloten had het nog maar èèn keer per dag te doen. De rest van de keren deed ik dus in de prullenbak. Dat scheelt ook een hoop tijd!

Nog een paar opmerkingen:
* Als je merkt dat je het echt te druk hebt en je vindt het moeilijk om prioriteiten te stellen en om dingen te delegeren of in de prullenbak te doen, dan kun je misschien dit berichtje eens lezen wat ik al eerder schreef. Het gaat over je levensdoelen. Het bericht is in de eerste plaats gericht op getrouwde vrouwen en moeders, maar als je niet getrouwd bent kun je het ook aanpassen naar jouw situatie. Als je je levensdoelen helder hebt kun je namelijk veel beter scheiden wat nu echt belangrijk is en wat op de tweede plek komt.
* Er werd aangeraden om dit schema voor elke week in te vullen. Zelf heb ik dat niet gedaan, het kan wel natuurlijk als je het handig vind. Maar mijn ervaring is dat als je er gewoon èèn keer voor gaat zitten en je er heel bewust voor bid en over nadenkt je voor een hele tijd je taken helder hebt. Nu ik dit blogbericht aan het schrijven ben bedenk ik me dat het wel weer goed zou zijn voor mij om het weer een keertje in te vullen omdat ik mijn tijd best wel weer wat handiger kan indelen. Dus wie weet ga ik het binnenkort ook weer een keertje doen ;-).

Succes ermee!

dinsdag 26 mei 2015

Genieten met je kinderen van Gods schepping

Twee weken geleden was het mei vakantie en is mijn zusje gezellig komen logeren. Dat was maar goed ook, want mijn man was voor vier nachten weg. Ik heb weer grote bewondering gekregen voor vrouwen die een man hebben die regelmatig een aantal nachten weg moet, want ik heb gemerkt dat ik er echt helemaal niets aan vind ;-(. Maar gelukkig was mijn zusje er en we hebben het erg gezellig gehad samen. We hebben allemaal leuke dingen gedaan. Een van die dingen was een wandeling door de natuur. Een soort 'ontdektocht' eigenlijk, waaromheen we ook spraken over Gods schepping en ontdekten hoe mooi de Heere alles heeft gemaakt.

Toen Kaleb zaterdagmiddag wakker werd vertelde ik dat we met z'n drieën naar buiten zouden gaan voor een 'ontdektocht' door de natuur. Voordat we op pad gingen spraken we eerst over de Heere Die al die prachtige dingen in de natuur heeft gemaakt. We bespraken de zes scheppingsdagen en op welke dag de Heere wat precies heeft gemaakt. Daarvoor gebruikten we onderstaande plaat en lieten die ook aan Kaleb zien:

http://www.discovercreation.org/wp-content/uploads/2013/01/6-days-of-Creation-horizontal.jpg

Mijn zusje van twaalf wist (natuurlijk ;-)) ook zonder plaat precies te vertellen wat en wanneer de Heere alles heeft gemaakt. Daarna zongen mijn zusje en ik nog mee met dit mooie liedje over de schepping. Kaleb luisterde aandachtig mee:


Hierna vertelde ik dat toen Adam en Eva hadden gezondigd (door iets te doen wat niet mocht van de Heere) er zoveel mooie dingen op de wereld stuk zijn gegaan. Nu is er naast vreugde ook veel pijn, verdriet en ziekte. Dit zie je ook terug in de schepping. Maar toch zijn er in de natuur ook nog zoveel mooie dingen te zien waar je soms helemaal geen erg in hebt als je er niet op let. Door de schoonheid van de schepping heen kunnen we zien hoe machtig en goed de Heere nog steeds is. In de schepping laat Hij iets zien van Zichzelf en laat Hij zien dat Hij leeft. En het lijkt wel of de Heere ons door de schepping heen wil roepen om naar Hem, de grote en almachtige Schepper, toe te komen. Hij wil graag dat we bij Hem horen en voor Hem leven.

Nadat we dit hadden besproken vertelde ik dat we nu op 'ontdektocht' zouden gaan om zoveel mogelijk mooie dingen in de schepping te ontdekken. Kaleb is nog erg klein en hij mocht lekker in de kinderwagen meekijken. Af en toe lieten we hem iets van heel dichtbij zien, of iets voelen of aanraken. We moesten wel uitkijken met iets voelen, want het madeliefje op de foto at hij bijvoorbeeld bijna op ;-). 



Voor oudere kinderen is het ontzettend leuk om tijdens zo'n wandeling foto's van mooie dingen in de natuur te maken. Mijn zusje kan heel goed foto's maken en heeft al een tijdje een eigen fototoestel. Ze heeft heel veel foto's gemaakt tijdens onze wandeling.


Dit waren een aantal dingen die we tijdens onze tocht tegenkwamen en die we goed hebben bekeken:

 ~ Een moedergans met jonge gansjes ~ Een zwaan ~ Duiven ~ Een ekster ~
~ Een meerkoet op een nest ~ Een meeuw ~ Madeliefjes ~
~ Heel veel verschillende bomen en struiken ~
~ Verschillende soorten kleine en kleurige bloemen ~    
~ Boomschors van dichtbij ~ Bloemen bij een mooie steen ~
~ Boom met rode blaadjes ~ De lucht en wolken ~

Hieronder de foto's (allemaal gemaakt door mijn zusje):


 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
Toen we thuis kwamen bekeken we de foto's en nog wat kleine dingetjes die we hadden meegenomen. Kaleb mocht bijvoorbeeld even voelen aan deze tak:
 
 
Ook keken mijn zusje en ik nog samen deze muziekvideo met allemaal prachtige beelden uit de natuur:
 
 
Als laatste maakten we een 'herinneringstafeltje' met de kleine spulletjes die we van buiten hadden meegenomen. Bijvoorbeeld een madeliefje, tak, vogelveer en steen. Mijn zusje zocht nog een tekst op in de Bijbel die er goed bijpaste en schreef die op een kaartje. Zo hadden we een mooie herinnering aan dit fijne moment met elkaar!
 

vrijdag 15 mei 2015

Voel je je ook niet altijd een Spreuken 31 vrouw?



Heel veel vrouwen vinden Spreuken 31 een heel mooi hoofdstuk. Ik ook wel, maar tegelijkertijd vind ik het soms ook een beetje moeilijk om te lezen. Want elke keer als ik het lees vind ik alles wel heel mooi, maar tegelijkertijd besef ik dat ik lang niet zo 'goed ben' als die vrouw die daar wordt beschreven. Ik geloof wel dat je al die teksten die daar staan misschien niet zo letterlijk moet nemen zoals ik soms doe, maar toch....

Dan lees ik bijvoorbeeld in vers 15: 'Zij staat op als het nog nacht is' en in vers 18: 'Haar lamp dooft 's nachts niet.' Nu ben ik iemand die echt veel slaap nodig heeft, het liefst elke nacht iets van 8 uur. Niet dat dat altijd lukt hoor, maar ik probeer er wel een beetje op te letten. Dus als ik opsta als het nog nacht is en mijn lamp 's nachts niet dooft dan gaat het gewoon niet zo goed ;-(. En zo zijn er eerlijkgezegd nog wel een paar dingetjes uit Spreuken 31 die ik lang niet haal zoals daar beschreven wordt en dat geeft me dan een beetje een gevoel dat het allemaal niet haalbaar is.

Nu las ik pas het eerste hoofdstuk van het boek 'De Godvrezende vrouw' van Martha Peace ook iets uit Spreuken 31 wat ik juist wel erg mooi vond. Gelukkig zorgde dat ook weer voor wat opheldering over hoe ik naar Spreuken 31 moet kijken ;-). Martha noemt een aantal prachtige karaktereigenschappen van een Godvrezende vrouw die in Spreuken 31 worden genoemd. Ik zal ze hieronder eens noemen:
 
* Te vertrouwen
* Gul
* Van onschatbare waarde
* Goed voor haar man
* Respectvol naar haar man
* Wijs
* Werkt met haar handen
* Niet bang
* Geprezen
* Zorgvuldig
* Gezegend door haar kinderen
* Zij vreest de Heere
* Vriendelijk

Als ik mezelf de vraag stel: 'Zijn dit de eigenschappen die ik in mijn leven wil?' Dan is het antwoord: 'Ja!' Maar misschien denk je ook stiekem wel eens (net als ik dus) dat dat nooit mogelijk is, tenminste niet voor jou. Wat ik zo mooi vind aan dit hoofdstuk uit het boek is dat Martha zegt dat het wel mogelijk is. Ze zegt dat iedere vrouw kan groeien onder de voedende hand van een trouwe en liefdevolle God. En daarvoor geeft ze ons een prachtige tekst mee:

'Immers, Zijn Goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort, door de kennis van Hem Die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd.' (2 Petrus 1: 3)

Als ik die tekst lees dan wordt ik weer erg bemoedigd om meer naar deze prachtige eigenschappen van een Spreuken 31 vrouw te zoeken in mijn eigen leven en om er meer naar te gaan leven. Wat ik zo fijn vind uit de tekst van 2 Petrus 1:3 is dat daar zo mooi instaat dat Zijn Goddelijke kracht ons alles al geschonken heeft wat hoort bij het leven en de godsvrucht. Het is zo belangrijk om te beseffen dat we niet zelf heel krampachtig aan de slag hoeven te gaan, maar dat we mogen vertrouwen op Zijn kracht in ons. Hij heeft mij al alles geschonken. Ja, Hij heeft echt in alles voorzien wat wij nodig hebben om een Godvrezende vrouw te worden zoals Hij het heeft bedoeld. Wij moeten ons veel meer bewust zijn van Die kracht, eruit gaan leven en voortaan alleen nog uit die kracht putten!

En dan zie ik ook weer (gelukkig ;-)) dat het voor mij persoonlijk er helemaal niet om gaat dat ik mijn lamp 's nachts niet moet uit doen of nog moet opstaan als het nog nacht is. In mijn geval zal dat er alleen maar voor zorgen dat ik bijvoorbeeld meer ongeduldig zal worden en minder kan doen omdat ik dan moe ben. En daardoor zou ik juist helemaal geen godvruchtigere vrouw worden! Het gaat er niet om dat wij letterlijke kopieën worden van de vrouw uit Spreuken 31. Waar het wel om gaat is dat we biddend die dingen uit Spreuken 31 eruit nemen waardoor we wel meer zullen groeien en ontwikkelen in ons leven en waardoor we meer een heerlijke weerspiegeling zullen worden van de Heere. Ik las pas ook nog de volgende tekst:

'Want u bent volmaakt geworden in Hem...' (Kolossenzen 2: 10)

We zijn ten diepste door de Heere Jezus al volmaakt. God kijkt naar ons en dan ziet Hij ons als volmaakt in Zijn Zoon. En natuurlijk zijn we in de praktijk niet volmaakt, maar het is wel heel goed om dit voor ogen te houden. En als we falen en fouten maken? We zullen inderdaad fouten blijven maken en blijven zondigen. Maar dan is daar die prachtige tekst uit 1 Johannes 1: 9 die we eigenlijk uit ons hoofd zouden moeten leren:

'Als wij onze zonden belijden: Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.' (1 Johannes 1:9)

Dat betekent dat als we met onze zonden naar Hem zijn toegegaan en we ze hebben beleden, dat we niet met ons hoofd naar beneden verdrietig rond hoeven blijven lopen. De Heere wil dan juist dat we weer vol moed en blijdschap samen met Hem verdergaan!

In haar boek gaat Martha nog dieper in op de vraag hoe je steeds meer een Godvruchtige vrouw kunt worden die iets van de heerlijkheid van de Heere weerspiegelt in haar leven. Ik wil het boek graag verder gaan lezen. Het zal misschien niet zo snel gaan, omdat ik op het moment in drie boeken tegelijk bezig ben. Dat gebeurt we vaker bij mij ;-). Toch wil ik proberen om regelmatig iets te schrijven op mijn blog van wat ik heb geleerd uit het boek. Ik geloof zeker dat er nog heel veel waardevolle lessen in zullen staan!

http://www.heartcry.nl/webshop_Boeken_448
 

maandag 11 mei 2015

Citaten om over na te denken (21 t/m 40)

Alweer best een tijdje geleden heb ik een bericht geplaatst met 20 mooie citaten en had ik beloofd dat nog een keer te doen. Ik was het niet vergeten, maar er was gewoon elke keer wel iets anders om over te schrijven ;-). Hier zijn ze alsnog:

Vrij vertaald: Laat alles in de handen die verwond werden voor jou.

21) God sluit geen deur zonder een andere open te maken. A. Weiss
22) Alles kan God, maar èèn ding niet: hen teleurstellen die op Hem vertrouwen. E.F. Schumacher
23) Christus is de Bron van mijn vreugde.
24) Niets wat wij Hem geven zal verloren gaan. Elisabeth Elliot
25) Verdriet kijkt achterom, zorgen om zich heen, maar geloof kijkt omhoog.
26) Alles verandert, behalve God.
27) Iedere dag mis ik heel veel goeds en ik zie niet de zegen, die op mijn weg komt.
28) Moed is vrees die gebeden heeft.
29) Om het belang van het anker te beseffen, moeten we de kracht van de storm voelen. Corrie ten Boom
30) Ons vertrouwen en onze hoop liggen niet in de beloften, maar in Hem Die de beloften gaf. Corrie ten Boom

Vrij vertaald: God geeft altijd het beste van Zichzelf aan degenen die de keuze aan Hem overlaten.
 
31) Soms heeft het diepste niveau van vertrouwen de schijn van niets doen. Elisabeth Elliot
32) Het is niet de kracht dat we nooit vallen, maar telkens weer op mogen staan. 
33) Het gebed is het openen van de sluizen voor de machtige oceaan van God. Bisschop Westcott
34) Het loont om op God te wachten. Hij komt niet te vroeg en niet te laat. C.H. Spurgeon
35) Vrees klopte aan de deur. Het geloof deed open. Er was niemand. Corrie ten Boom
36) De Heere is mijn verder.
37) De strijd is niet de onze, maar van God.
38) Overgave aan de Heere is geen geweldig offer, geen angstaanjagende daad, het is het verstandigste wat je kunt doen. Corrie ten Boom
39) God ontwikkelt geestelijke kracht in ons leven door de druk van moeilijke situaties.
40) Als er een verleiding op de deur klopt, vraag ik of Jezus de deur wil openen. Dat is erg veilig. Corrie ten Boom

Weet je ook nog een mooi citaat?

woensdag 6 mei 2015

Wereld in nood

 
De wereld is in nood. Er gebeuren zulke vreemde en erge dingen op deze aarde. Er zijn veel dingen waar ik van schrik en die ik niet begrijp.
 
Mensen die het eigenlijk wel fijn vinden dat de vluchtelingen in de Middellandse Zee zijn verdronken. Dan komen ze in ieder geval niet naar Nederland want hier hebben we al genoeg vluchtelingen. En dan de aardbeving in Nepal, waar zoveel mensen plotseling stierven. En wie van hen kent de Heere Jezus en is nu bij Hem? Ik hoop dat het er veel zullen zijn, maar dat weet ik helemaal niet zeker. Ook de situatie van sommige (kleine) kinderen en baby's op deze aarde is vreselijk. Een van mijn zussen hoopt over een tijdje een aantal maanden naar het kindertehuis Noah's Ark in Uganda te gaan om daar te helpen. Het is een plek waar kinderen worden opgevangen met meestal een traumatisch verleden en hun eigen papa en mama kunnen niet voor hen zorgen. Een paar dagen terug keek ik onderstaand filmpje over het kindertehuis. Het gaat over baby Jethro, die gevonden werd in een pitlatrine. Een pitlatrine is een gat in de grond wat als openbaar toilet wordt gebruikt. Het begin is akelig om te zien en je kunt er voor kiezen om dat niet te kijken. Toch heb ik het filmpje op mijn blog gezet omdat het ons heel duidelijk laat zien hoe groot de nood in de wereld is en ik hoop dat het ons hart zal raken. En het maakt mij zo dankbaar als ik na dit filmpje denk aan mijn eigen blije jongetje met zijn lieve bolle wangetjes. Waar heb ik het aan verdiend? Ik vind het eind ook heel mooi om te zien als de kleine Jethro zo lekker schoon ligt te drinken bij Pita (Pita heeft samen met haar man het kindertehuis opgericht).
 
 
Ook de vele verhalen van mensen die vervolgd worden omdat ze de Heere Jezus willen volgen en dienen vind ik vreselijk. Afgelopen weekend zijn wij op een conferentie geweest waar ook Habila sprak. Hij komt uit Nigeria en is vanwege zijn geloof door zijn hoofd geschoten. Als je het nog niet hebt gekeken, kun je hieronder zijn getuigenis zien op het onderstaande filmpje:
 
 
Wat een wonder dat hij nog leeft en zijn aanvallers zo liefheeft. Wat kan ik toch veel leren van deze man! Na de conferentie heb ik tijdens wat huishoudelijke klusjes bewust nog wat andere filmpjes gekeken van de SDOK om de nood van vervolgde christenen  te zien. Het helpt me om me meer met hen verbonden te voelen en meer voor ze te bidden en dat is toch zo hard nodig! Deze filmpjes heb ik gekeken, als je klikt op de link kun je ze ook kijken: 
 
* Klik hier als je het filmpje wil zien van de vrouw van Habila waarin ze vertelt
hoe zij en haar zoon de aanslag op haar man hebben ervaren.
* Klik hier voor het filmpje van het bezoek van ds. Anne van Olst en Piet Vergunst aan een Nigeriaans dorp na een terreuraanslag.
* Klik hier voor het filmpje van het bezoek van Kees van der Staaij aan Nigeria.
 
Bovenstaande filmpjes kunnen me verdrietig maken, maar een ding mogen we wel weten: de omgekomen christenen zijn nu bij hun Vader in de hemel. Hij zorgt het allerbest voor hen en wat zullen ze het daar heerlijk hebben. Zij kennen de Heere Jezus! Maar denk ook eens aan al die andere mensen op deze aarde die de Heere Jezus niet kennen en daardoor ook in nood zijn... K.P. Yohannan, een van de sprekers van afgelopen conferentie, heeft het een en ander over deze grote nood verteld. Hij is de oprichter en directeur van de zendingsorganisatie Gospel for Asia. Hij heeft zo'n bewogen hart en hij kan huilen om de arme en verloren zielen van mensen in deze wereld. Ik heb veel geleerd van de woorden van deze man, maar eigenlijk nog meer van zijn persoonlijkheid. Tijdens de conferentie herinnerde ik me weer dat ik ooit het boek 'Revolution in world missions' van hem heb besteld. (Als je dit boek ook gratis wil bestellen klik dan hier) Toen ik thuis kwam heb ik dat meteen opgezocht. Ik moet nu best wel veel denken aan twee vragen die ik al bladerend in het boek tegenkwam. Het zijn vragen die Yohannan aan mensen stelt die in het rijke Noord Amerika en Europa zijn geboren, dus ook aan mij:
 
1) Waarom zou God het hebben toegestaan dat je bent geboren in het rijke Noord Amerika of Europa en niet in het arme Afrika of Azië en dat je zo gezegend bent met zoveel materiële en geestelijke zegeningen?
2) Wat zou jouw minimale verantwoordelijkheid zijn voor miljoenen verloren en lijdende mensen in tweederde van de wereld, in het licht van de enorme overvloed die je hier mag genieten?
 
De afgelopen dagen denk ik daar best wel over na. Nu ken ik best wel wat mensen die naar (armere) landen zijn gegaan om daar het Evangelie te vertellen en daar te helpen, maar mijn man en ik hebben die roeping tot nu toe niet. Toch kunnen we ook zoveel doen op ons eigen plekje en dat begint denk ik bij ons hart. Aan het eind van de laatste lezing heeft Yohannan ons twee belangrijke dingen meegegeven om in ons leven toe te passen:
 
1) Ga (opnieuw) aan de voeten van de Heere Jezus zitten. Maak Hem tot de belangrijkste en maak je niet zoveel zorgen wat anderen van je denken.
2) Leef je leven om anderen tot Christus te zien komen.
 
Ik geloof dat als je bovenstaande twee dingen in praktijk gaat brengen dat daar vanzelf heel veel uit zal voortvloeien: meer gebed, meer toewijding, meer liefde, meer leven in het licht van de eeuwigheid, meer bereidheid om eenvoudig te leven en van je materiële en geestelijke rijkdommen uit te delen, meer dankbaarheid....Dan kun je ook zoveel betekenen en ook zoveel geven en uitdelen op je eigen plekje.
 
Wat een dankbaarheid komt er in mijn hart als ik na het schrijven van dit stukje bedenk dat ik de Heere Jezus mag kennen! Midden in deze gebroken wereld waar zoveel erge dingen gebeuren mag ik weten dat Hij voor me zorgt en mij ziet. Ik geloof dat ik zo vreselijk bang zou zijn als ik Hem niet zou kennen. Want waarom zou ik dan leven en wie zou mij beschermen tegen alle gevaren en de onbekende toekomst van deze wereld? Wat ben ik dan blij dat er een Grote Wachter is Die over mij waakt en Die nooit slaapt:
 
 
En juist als ik van al deze dingen hoor moet ik eraan denken dat deze aarde niet mijn thuis is. Mijn thuis is bij de Heere in de hemel. Ik kan zo vreselijk druk bezig zijn met de dingen van deze aarde en daar zo aan vast zitten. Juist dan is het zo goed om me te realiseren dat dit leven maar een heel, heel klein stukje is van de eeuwigheid die straks zal komen. De Heere zal al Zijn kinderen bij Hem thuis halen. Dan zullen we zijn waar Hij is en zal er geen verdriet, pijn of angst meer zijn.