maandag 18 april 2016

Gedachten over ouder worden....

Vorige week stond in het teken van het overlijden van de lieve oma van mijn man. Rondom deze gebeurtenis komt regelmatig de vraag bij me op hoe het zal zijn als ik zelf zo oud mag worden. Ik moet er vooral vaak aan denken hoe ik dan terug zal kijken op mijn leven.

Als ik een oud omaatje ben en terugkijk op mijn leven...

Met welke dingen zou ik blij zijn dat ik daar zoveel tijd aan heb gegeven?
En welke dingen die ik nu doe, zullen dan eigenlijk helemaal niet meer zo belangrijk zijn?
Wat heeft echt waarde en wat is echt van betekenis?

Ik denk dat ik het jammer zou vinden dat ik soms te druk ben geweest met een schoon huis, met piekeren, met niet zulke belangrijke afspraken en ook dat ik niet altijd even vriendelijk ben geweest tegen de mensen van wie ik zoveel houd.... En zo zijn er nog zoveel dingen meer. Maar ik denk dat ik blij zal zijn met al die keren dat ik de tijd heb genomen om mijn Bijbel open te doen en te lezen en te bidden om aan Zijn voeten te zitten en net als Maria het beste deel te kiezen. En ook met die keren dat ik geknuffeld of gespeeld heb met mijn zoontje, terwijl er eigenlijk nog een was opgehangen moest worden (niet dat het huishouden niet belangrijk is, maar vaak is knuffelen en spelen even belangrijker en die was komt uiteindelijk altijd wel goed). En die keren dat ik de tijd heb genomen om naar iemand te luisteren en te bidden die dat nodig had, terwijl ik eigenlijk voor mijn idee helemaal geen tijd had....

Soms is het zo goed om er even aan te denken wat nog van waarde zal zijn van alle dingen die ik doe als ik oud ben geworden. Welke dingen hebben eeuwigheidswaarde en wat zullen dierbare herinneringen zijn? Het helpt me om te beseffen dat mijn tijd kostbaar is en dat niet alle dingen die ik soms zo belangrijk vind echt zo belangrijk zijn...



Toen ik bij oma op bezoek was aan het einde van haar leven, bewoog mijn kindje regelmatig in mijn buik en voelde ik het nieuwe leven: wat een contrast met oma. Bij het zoeken naar een plaatje bij deze blog kwam ik bovenstaande foto tegen op internet. Het jonge en oude leven samen. Een mooie foto vind ik het. Ik geloof dat elke fase van het leven iets moois heeft. Ook de ouderdom. Er zijn oudere vrouwen die zo mooi zijn, die stralen van de liefde van de Heere met wie ze al zo lang door het leven mogen wandelen. En die een levenswijsheid bezitten die ik op mijn leeftijd nog helemaal niet kan bezitten.

Wat moet het mooi zijn om aan het einde van je leven te mogen weten, dat je door de genade van de Heere, niet tevergeefs hebt geleefd en dat je dagen van waarde zijn geweest. Dat je mocht wandelen door Zijn liefde en mocht uitdelen van Zijn genade, dat je mag weten dat je straks naar Hem toe mag en dat het goed is. 

Wat een vreugde als je tegen je (klein) kinderen of tegen de mensen om je heen kunt zeggen: 'De Heere is zo goed voor mij geweest, iedere dag weer.' En dat ook al ben je oud en misschien wel ziek, je ogen zullen stralen van Zijn genade in je leven. Ik weet dat we dat niet zelf kunnen bereiken, daar hebben wij Zijn kracht voor nodig. Maar die wil Hij ons geven als we er om vragen, als we 10, 30 of 40 zijn, maar ook als we 80 of 90 jaar mogen worden. Wij zijn zwakke mensen (dat heb ik vorige week weer zo duidelijk ervaren), maar Hij is machtig:

Leid mij, Heer, o machtig Heiland
door dit leven aan uw hand.
Ik ben zwak, maar Gij zijt machtig,
wees mijn Gids in 't barre land.
Gij mijn Sterkte, Gij mijn Leider,
vul mij met Uw Geest steeds meer,
vul mij met Uw Geest steeds meer.
 
Laat mij zijn een Godsgetuige,
sprekend van U meer en meer.
Leid mij steeds door Uwe liefde,
groeiend naar Uw beeld, o Heer.
Brood des levens, Brood des hemels,
voed mij dat ik groei naar U,
voed mij dat ik groei naar U.
 
Laat door mij uw levend water,
vloeien als een klare stroom.
O, Heer Jezus, 't wordt steeds later
dat uw Geest over allen koom'.
Machtig Heiland, mijn Verlosser,
kom, Heer Jezus, in Uw Kracht
kom, Heer Jezus, in Uw kracht.

5 opmerkingen:

  1. Heel mooi om je persoonlijke stukje te lezen. Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gecondoleerd met het verlies van jullie oma. Het is inderdaad goed om regelmatig te bedenken welke dingen er echt waarde hebben in het leven. Je (ik) kunt soms zo druk zijn met dingen die uiteindelijk niet (zo) belangrijk zijn. Je hebt dit mooi beschreven!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Annemarie, gecondoleerd met het overlijden van jullie oma. En heel erg bedankt voor het delen van je gedachten over ouder worden en de dingen die echt belangrijk zijn in je leven. Het is altijd goed om daar weer bij stilgezet te worden! Mijn moeder is nu 79 en ik zie bij haar ook steeds meer hoe wijs en liefdevol zij is! We kunnen zoveel leren van oudere mensen... (in tegenstelling van wat je in deze tijd zoveel ziet: iedereen moet maar zo jong mogelijk willen lijken!) Dank je wel en veel sterkte voor jullie!

    Groetjes van Marjet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Annemarie,
    Wat een prachtig stukje om te lezen en het is zó waar wat je schrijft!!
    Liefs, mama

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vinger op de zere plek! Goed geschreven!

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties zijn altijd hartelijk welkom!