Een blog over kinderkleding

Ik kan er altijd zo van genieten om kleren te kopen en uit te zoeken voor mijn zoontje en daar is op zich niets mis mee natuurlijk. Alleen moet je wel een beetje oppassen dat je niet blijft kopen, kopen en kopen....;-).

Een broek met bretels vind ik
superleuk ;-). 

Het is helemaal niet nodig om zoveel geld aan kleding uit te geven en je kunt het vaak voor veel mooiere doelen gebruiken. Daarom heb ik voor mezelf de volgende dingen bedacht en het werkt! Ik kan nu gewoon leuk en bewust kleren kopen zonder dat ik enorm duur of veel koop. Dan blijft het tenminste ook echt leuk en kan ik er van blijven genieten zonder dat ik het idee heb dat ik op een verkeerde manier mijn geld uitgeef of dat het te belangrijk voor me wordt.

* Ik koop alleen dingen die ik echt mooi vind. Als ik ergens over twijfel dan doe ik het gewoon niet, want meestal vind ik het dan toch niet leuk als ik het uiteindelijk in huis heb.

Donkerblauw met wit is
eigenlijk altijd wel goed bij
mij ;-).

* Ik koop dure kleding tweedehands. Ik vind voor jongens stoer erg leuk, maar ik heb ook best wel een beetje een klassieke smaak. (Donker)blauw, wit, grijs enzo en dat valt vaak wat duurder uit. Daarom vind ik het ideaal om regelmatig naar een tweedehands kledingwinkel te gaan. Het liefst koop ik het namelijk gewoon in de winkel, in plaats van op Marktplaats. Dan kun je het gelijk zien en weet je zeker dat het leuk is en er nog mooi en schoon uitziet. Ik heb nu twee winkels waar ze veel tweedehands kleding verkopen van helemaal mijn smaak. Die houd ik altijd goed in de gaten, ook voor de aanbiedingen. Ik heb daar al heel vaak hele leuke en goedkope dingen kunnen krijgen die er nog prachtig (eigenlijk als nieuw) uitzien, maar dan wel heel goedkoop. Echt leuk is dat. Dus misschien kun je eens kijken of er in jouw buurt ook zo'n tweedehands kledingwinkel is! Ook kijk ik regelmatig even bij de goedkopere winkels zoals H&M, Wibra, Zeeman en dan koop ik ook voor niet al teveel geld.

Een eenvoudig
overhemdje van de
H & M, maar wel
heel leuk.

* Genoeg is genoeg! Als ik wil dan kan ik blijven kopen, want ze hebben zoveel leuke dingen in de winkels! Of ik zie weer iets heel leuks bij een ander jongetje ;-). Toch heb ik gemerkt dat als ik maar blijf kopen ik daar niet blij van wordt. Het kan dan al snel te belangrijk worden hoe mijn kind eruit ziet en ik ben er ook nog eens veel tijd mee kwijt. Het maakt mij veel gelukkiger om tevreden te zijn en te stoppen met kopen als ik genoeg heb. En dat doe ik nu dus ook gewoon. Als ik genoeg zomerkleren heb blijf ik niet steeds winkelen of ga ik ook niet nog meer zomerkleren kopen omdat ik ze zo leuk vind. 

* Ik houd een uitgavenlijstje bij. Als ik nieuwe kleding heb gekocht voor mijn zoontje, schrijf ik dit thuis meteen op zodat ik precies weet hoeveel geld ik uitgeef aan de kleding. Anders bestaat het gevaar dat je denkt dat je nog niet zoveel hebt uitgegeven, maar als je dan alles op een rijtje gaat zetten is het toch meer dan je denkt!

* Ik ben blij met de dingen die ik heb. Juist omdat ik niet te veel kleding heb voor mijn zoontje, niet heel duur en bewust koop hoef ik geen schuldgevoel te hebben als ik naar zijn kleren kijk. Ik kan en mag er oprecht blij mee zijn!

Nu nog even een paar leuke fotootjes aan het eind...

Dit is een al wat oudere foto van Kaleb van afgelopen zomer. Ik vind het petje wat hij op heeft zo leuk, het is van de H&M. Alleen: helaas meneer trok het steeds van zijn hoofd. Maar deze foto met pet heb ik in ieder geval ;-).

 

Lopen achter de loopauto is op het moment helemaal geweldig. Dit broekje met bretels heeft hij deze winter heel vaak aangehad met een leuk overhemdje erop.

 

Hier mocht Kaleb even de bril van zijn tante op. Is het niet een heus professortje zo?

 

 

Zelfaanvaarding

Afgelopen zaterdag was er op de Bijbelschool een  les over zelfaanvaarding. Dit kan soms best wel eens een moeilijk onderwerp zijn: aanvaard jij jezelf zoals je bent?

Denk eens even na over de volgende vraag:
Hoe zou jij het volgende zinnetje afmaken (heel eerlijk zijn!): 'Ik zou mezelf aanvaarden als....'
Wat je op de puntjes hebt ingevuld laat zien waar jij volgens jezelf aan moet voldoen om tot zelfaanvaarding te komen en welke criteria jij daarvoor gebruikt.

Er is namelijk altijd een bepaalde norm of criteria waaraan wij onszelf toetsen. Dit is als het ware een soort meetlat waar wij ons leven naast leggen. Dit kunnen de volgende criteria zijn:

* Lichamelijke criteria. Hierbij gaat het om het uiterlijk. Je kunt jezelf aanvaarden als je mooi bent, als je slank bent, als je er leuk uitziet of als je een gezond en sterk lichaam hebt. Je uiterlijk en je lichaam bepalen je zelfwaarde.

* Psychosociale criteria. Denk hierbij aan:
- Je bezittingen en of je rijk of arm bent.
- Je talenten en vaardigheden.
- Opvoeding en emotioneel welbevinden. Opvoeding heeft een grote invloed op het vermogen om jezelf te aanvaarden. Als je vroeger veel het volgende zinnetje hebt gehoord: 'Jij deugt nergens voor'  en je laat dat je meetlat zijn voor zelfaanvaarding, dan krijg je moeite om jezelf te aanvaarden.
- Sociale rollen en verwachtingen. Denk hierbij aan de hoeveelheid vrienden die je hebt, of je ergens bij hoort en of je aan bepaalde verwachtingen van mensen voldoet. Het kan ook zijn dat je je waarde laat bepalen door je man of kinderen, of dat je je juist minderwaardig voelt omdat je geen man en/of kinderen hebt.

* Geestelijke criteria
Hierbij gaat het om het niveau van het geestelijk leven. Hoe hoog ben je geklommen op de ladder van geestelijkheid? En groei je goed genoeg in je geestelijke gaven en talenten? Het lijkt misschien alsof deze criteria heel goed en geestelijk zijn, maar in werkelijkheid is ook dit een ongezonde basis voor zelfaanvaarding. Zeker als je jezelf toetst aan het ideaal van God, kom je erachter dat je daar nooit aan kan voldoen. De hoge eisen van Zijn wet confronteren je ermee dat je niet in staat bent om Hem te behagen. God is altijd hoger dan de hoogste trede die je in dit leven kunt bereiken!

Maar wat is dan wel een gezonde criteria voor zelfaanvaarding? Hoe kunnen wij onszelf aanvaarden?

Het antwoord is dat onze zelfaanvaarding niet in iets van onszelf ligt, maar in God. Als je door God bent aanvaard, heb je genade gevonden in Zijn ogen en vind Hij je leven kostbaar. Niet om iets wat jij doet of een bepaalde prestatie die jij hebt geleverd. Als je Zijn kind bent heeft Hij je namelijk lief omwille van iets in Hemzelf, niet door iets in jou. God houdt van ons door Zijn goedheid, door Wie Hij is. Hij houdt van ons omdat Hij er Zelf voor heeft gekozen om ons lief te hebben.

Wanneer je een kind van God bent dan ben je met Christus bekleed, je bent een nieuwe schepping en je identiteit ligt in Christus. De kern van wie je bent is Christus. Niet meer jij leeft, maar Christus leeft in jou (Galaten 2:20). Dat is de basis waarop je aanvaard bent.

Niet meer jijzelf staat dan centraal, maar Hij staat centraal. En omdat je mag weten dat je door God aanvaard bent, mag je ook jezelf aanvaarden en in geloof de werken die Hij voor jou heeft voorbereid uitvoeren. Je bent dan vrij van allerlei vermoeiende en op jezelf gerichte vragen als: 'Zie ik er wel goed genoeg uit? Hoe komen mijn man/kinderen over op anderen? Heb ik wel de juiste vrienden? Wat vinden andere van mij en voldoe ik aan hun voorwaarden?' Met die vragen hoef je niet meer bezig te zijn, want die zijn niet de basis waarop jij aanvaard wordt. In plaats daarvan mag je heerlijk rusten in Zijn aanvaarding en vandaaruit vrucht dragen zodat je Hem alle eer geeft!

P.S. Als zelfaanvaarding echt een lastig punt is in je leven kun je misschien het boekje 'Zelfaanvaarding' van Jef de Vriese eens lezen (kost maar 3 euro ;-)). Dit boekje en de les op de Bijbelschool heb ik gebruikt om bovenstaand stukje te schrijven.

Letten op je lichaamshouding tijdens huishoudelijk werk

Omdat ik een aantal weken geleden weer flink last van mijn bekken en onderrug kreeg, ben ik een aantal keren naar de fysiotherapie geweest. Dit heeft gelukkig wel geholpen, al blijft het een zwak plekje. Ik moet daarom goed letten op mijn (rug) houding tijdens het huishoudelijk werk. Daarvoor heb ik allerlei tips meegekregen van mijn fysiotherapeut en ook het boekje 'Een steuntje in de rug' geschreven door A.J.F. Mink en M.J.H. Mink- van Rosmalen. Omdat ik wel eens van andere vrouwen hoor dat ze ook snel last hebben van hun bekken of rug, zal ik hieronder (met toestemming van de schrijvers) een paar tips met plaatjes uit het boekje meegeven. Het rood afgebeelde poppetje geeft steeds de foute houding aan en het blauwe poppetje de goede houding:

* Let op dat je regelmatig van houding veranderd tijdens je werk.

* Wissel de staande met de zittende houding af.

* Kantel in de staande houding regelmatig je bekken.

* Breng regelmatig je gewicht van het ene been over op het andere been.

* Plaats zo nu en dan de ene of andere voet wat hoger dan de andere. Als je kookt kun je bijvoorbeeld af en toe een voet op een krukje zetten of aan de binnenkant van een kastje wat je open hebt gezet. (Moet je alleen opletten voor grijpende handjes in open kastjes van kleine dreumesen zoals hier het geval is ;-))

* Werk op juiste werkhoogte en werk met de handen dicht bij het lichaam, zoals op het plaatje:

* Bij stofzuigen let je erop dat je rechtop werkt, als je de slang zo houd als het blauwe poppetje dan helpt dat om de goede houding vast te houden:

* Als je bijvoorbeeld strijkt of aan het schoonmaken bent, zet dan de mand met strijkgoed of je schoonmaakemmer op een verhoging, zodat je niet steeds hoeft te bukken:

* Zware boodschappentassen tillen is niet goed voor je rug. Zorg er in ieder geval voor dat je de zwaarte over twee tassen verdeelt (balans) en dat je rechtop loopt:

* Als je je bed opmaakt, doe het dan op de manier van het blauwe poppetje. Het opmaken zittend doen, in plaats van staand, helpt in ieder geval al veel:

* Als je iets zwaars tilt, let er dan op dat je eerst door de knieën gaat. Houd je rug gestrekt en de armen dicht bij het lichaam en druk je dan op vanuit het achterste been. Blijf de rug gestrekt houden en neem het gewicht over op het andere been. Verplaats de last dicht tegen het lichaam zoals op het plaatje. Zelf onthoud ik de volgende twee dingen als ik bijvoorbeeld mijn zoontje optil:
1. Door de knieën
2. Je last dicht bij het lichaam houden
Dat scheelt al veel!

 

* Als je een licht voorwerp moet oprapen (bijvoorbeeld speelgoed) hoef je niet steeds door de knieën te gaan, dat kan handiger en sneller op de twee manieren van het blauwe poppetje:

* Ga je bed in en uit op de manier van het blauwe poppetje. Op de rode manier forceer je juist je rug. Ik rol nu dus tegenwoordig (als ik er erg in heb) mijn bed in en uit ;-).

* Als laatste nog even de goede sta en zit - houding:

Het lastigste vind ik zelf om er heel de dag door erg in te houden. Ik weet het wel, maar als ik van alles aan het doen ben ga ik vaak snel door en vind ik het lastig er steeds op te letten. Hopelijk is het maken van deze blog ook voor mezelf weer even een goede aansporing ;-).

Eenvoudig haakpatroon voor een mooi dekentje!

 

 

 

Al heel lang wilde ik graag beginnen met haken en een paar weken geleden heeft mijn schoonmoeder me een leuk patroon aangeleerd voor een dekentje. Sindsdien ben ik de hele tijd tussendoor aan het haken, in het begin kon ik bijna niet stoppen. Je kunt het overal mee naar toe nemen, ook als je bijvoorbeeld op visite gaat, want als je het patroon eenmaal door hebt gaat praten en haken prima tegelijk.

Ik ben dus begonnen met het dekentje wat je boven op de foto ziet. Het wordt een baby-dekentje. Als we een meisje krijgen voor ons eigen kindje (maar dat weten we (nog) niet) en anders wordt het voor iemand anders of bewaar ik het. Maar ik had gewoon zin om een roze dekentje te gaan maken ;-).

Het is een heel eenvoudig patroon wat je zo door hebt en je hebt maar drie steken nodig om dit te maken. Hieronder geef ik het patroon door voor als je er ook zin in hebt gekregen!

Je hebt maar drie verschillende soorten steken nodig voor heel dit dekentje.
- een losse
- een vaste
- een stokje
Klik hier voor een YouTube filmpje waar deze drie steken worden uitgelegd. Als je deze drie steken kunt haken, kun je het hele dekentje maken.

Hier komt het patroon:

Eerste rij: een hele rij losse steken. Mijn dekentje heeft een lengte van ongeveer 80 cm, maar je kunt doen wat je leuk vind. Let er wel op dat het aantal losse steken deelbaar is door 5, anders kom je niet uit met het patroon! Even goed tellen dus!

Omdraaien

Tweede rij: 2 losse overslaan en 5 stokjes in de 3e losse zodat je een boogje krijgt - 2 losse overslaan  en dan 1 vaste in de 3e losse - 2 losse overslaan en dan 5 stokjes in de 3e losse zodat je een boogje krijgt - 2 losse overslaan en dan 1 vaste in de 3e losse - dit steeds herhalen tot de rij af is (Als het goed is eindig je deze rij met 2 losse overslaan en dan 1 vaste in de 3e losse)
Omdraaien

Derde rij: Alleen aan het begin van deze rij 5 losse - een vaste in het 3e stokje - 2 losse en dan een stokje tussen de boogjes in de vaste - 2 losse en dan een vaste in het 3e stokje - 2 losse en dan een stokje tussen de boogjes in de vaste - dit herhalen tot de rij af is (Als het goed is eindig je deze rij met een stokje tussen de boogjes in de vaste)
Omdraaien
Herhaal nu om de beurt de tweede rij en de derde rij heel veel keer. Officieel is het dekentje vierkant, maar je kunt het zo groot maken als je zelf wilt natuurlijk.

 

Als ik het zo lees dan ziet het er wel een beetje ingewikkeld uit, maar dat is het niet. Je moet het gewoon even uitproberen en je kunt met haken heel makkelijk en snel een stukje uithalen. Als je iets niet snapt mag je het natuurlijk ook altijd vragen ;-).

Hieronder nog een keer een foto van wat dichterbij, zodat je het patroon wat beter kunt zien. Het zijn eigenlijk gewoon allemaal boogjes boven elkaar: