donderdag 11 februari 2016

Ongeboren kindje


De laatste weken begin ik het kindje in mijn buik steeds vaker te voelen. Het is al een echt levend klein mensje, wat beweegt, voelt en kan horen...Vandaag las ik in een boekje van Corrie ten Boom zo'n prachtig hoofdstuk over zo'n ongeboren kindje in de buik van de moeder. Het gaat onder andere over een droom die Corrie had waarin ze in gesprek was met het kindje. En hoewel dit natuurlijk in werkelijkheid nooit kan, raakte het me erg. Ik zou wel willen en me ook zomaar kunnen voorstellen, dat dit over mij en mijn ongeboren kindje gaat. Omdat ik het zo mooi vond heb ik het hoofdstuk hieronder overgenomen:

Gisten ontmoette ik een vrouw die een kindje verwacht. Ik vind het altijd fijn om met zo'n moeder te bidden en Gods zegen te vragen voor het kind dat ze onder haar hart draagt.
Ik zei: 'Heere Jezus, U houdt al van dit kindje. U kent het en U kunt dat kleine hart al met Uw liefde vullen.' Ik zei ook: 'Heere wilt U het kindje en de moeder tijdens de zwangerschap kracht en gezondheid geven? En ook bij de geboorte? Zegen de dokters en de verpleegsters die haar zullen helpen en geef hun wijsheid en liefde.' Ik was blij dat ik dit kon doen, want ik weet dat de Heere onze gebeden hoort.

Enige tijd later lag ik in de zon, en ik denk dat ik in slaap was gevallen, want ik had een droom. Ik praatte met het kindje waarvoor ik had gebeden. In dromen gebeuren vaak dingen die in werkelijkheid onmogelijk zijn: het kindje praatte met me. Het zei: 'Ik ben erg gelukkig dat ik op dit veilige plekje van de wereld ben. Het is zo warm en rustig onder mama's hart. Ik heb genoeg voedsel en ik verlang er helemaal niet naar om geboren te worden. Het leven zal moeilijk en druk zijn. Nee, ik wil hier altijd blijven.'

In mijn droom antwoordde ik: 'Je moet niet denken dat de geboorte verdrietig over verkeerd is. Het is een vreugde om geboren te worden, want dan begint het leven, het echte leven. Je zult je moeders gezicht zien, en haar ogen die vol liefde naar je zullen kijken. Je zult haar armen om je heen voelen. Daarna zul je opgroeien en een groot mens worden. Als dan een tijd geleefd hebt, komt er een moment dat je een andere geboorte zult moeten meemaken. Dat is wanneer je deze wereld verlaat en naar de hemel gaat. Het zal net zo zijn als wanneer je je plekje onder moeder hart verlaat en in dit leven komt. Dan zul je Jezus' ogen zien; Hij zal je in Zijn armen nemen en je brengen naar een prachtig huis dat Hij gereedgemaakt heeft voor allen die in Hem geloven.'

Ik werd wakker en moest lachen. Ik was blij met die droom. Hij was goed. Ik nam de Bijbel en las:

'Uw ogen zagen mijn vormeloost begin...Gij hebt mij in de schoot van mijn moeder geweven...' (Psalm 139:16,13)

Bron: Een hoofdstuk uit 'Het beste deel komt nog' van Corrie ten Boom

8 opmerkingen:

  1. Wat een prachtig stukje van Corrie ten Boom! Ik ben steeds weer verwonderd door de wijsheid die zij had. Ben je wel eens in het Corrie ten Boom - huis geweest? Ook heel mooi om te zien/horen! Hoe gaat het verder met je zwangerschap? Voel je je (al) beter?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Ariëtte,
      Nee, ik ben nog nooit in het Corrie ten Boom huis geweest, maar daar wil ik heel graag nog eens naar toe!
      Mijn zwangerschap is tot nu toe behoorlijk pittig. Nog steeds de hele dag door best wel misselijk en naar, gelukkig wel minder als eerst. Ook ben ik steeds verkouden, heb ik keelpijn enzovoort (dat komt waarschijnlijk door mijn verminderde weerstand). Maar met het kindje gaat het goed gelukkig! En ook al is het soms lichamelijk best zwaar, dat maakt echt heel veel goed!
      Hartelijke groetjes van Annemarie

      Verwijderen
  2. Heel mooi en zo bijzonder een zwangerschap. Ik ben nu zwanger van ons vierde kindje. Niet fijn dat je zo misselijk ben en je nu niet fit voelt. hopelijk voel je je snel weer beter.
    liefs Gabriëlle

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een zwangerschap is zeker iets heel bijzonders. Wat leuk en mooi dat je zwanger bent van je vierde kindje! Van harte!

      Verwijderen
  3. Die misselijkheid herken ik van mijn 6e zwangerschap totdat ik emasafene pillen gebruikte wat een verademing. Parfum, zweet, etenslucht ed kon ik weer verdragen. Suczegen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat heerlijk dat die pillen bij jou werkten! Ik heb ze aan het begin ook gebruikt, maar ze hielpen niet of nauwelijks en ik ben er nu maar mee gestopt. Het is bij iedere vrouw toch weer verschillend...Dank je voor je reactie!

      Verwijderen

Reacties zijn altijd hartelijk welkom!